SAS

امروز همایش رایزنان فرهنگ برگذار شد که از نکات جالب این همایش ارائه گزارش از ترویج زبان و ادبیات فارسی می توان نام برد البته این موضوع به خودی خود باعث تعجب نیست چیزی که مرا به تعجب انداخت این بود که بعد از شنیدن زبان فارسی منتظر بودم تا زبان های دیگر را هم نا برده و از ترویج دیگر زبان های رایج کشور عزیزمان ایران هم گزارش دهند ولی این انتظار من بیهوده بود حال آنکه فارسی زبانان حتی در اکثریت هم نیستند و طبق گزارش  همایش دانش آموزان دوزبانه ، این دانش آموزان 75% از جمعیت کشورمان را تشکیل میدهند ولی با این وجود چرا هیچ اثری از زبان های آن ها در برنامه های مختلف فرهنگی مشاهده نمی شود ؟

پس واقعا جایگاه زبان های اقوام مختلف در این کشور کجاست؟

چه بلایی قرار است سر این زبان ها آورده شود؟

آیا تمام این مملکت فارس است؟

آیا خودتان با زبان بی زبانی به اقوام مختلف ایران می گویید غریبه اند؟

چرا خودمان با رفتار خودمان مددکار دشمنان می شویم و تفرقه به وجود می آوریم؟

این هفته به عنوان هفته وحدت نامگذاری شده آیا برگزاری چند همایش برای ایجاد وحدت کافیست؟

آیا همین که بیاییم و بگوییم امروز وحدت بیشتر از هر زمان دیگریست خودمان را گول نزده ایم؟

امروز برای ایجاد وحدت واقعی چاره ای جز احترام به فرهنگ و زبان اقوام مختلف وجود ندارد امروز بدون وجود احترام واقعی و بدون ارزش دادن به فرهنگ اقوام ایرانی نمی توان دم از وحدت زد.

امروز به جای خرج بیت و المال برای ترویج زبان فارسی بهتر است آن را برای احیا و ترویج تمام فرهنگ های اقوام مختلف ایرانی به کار ببریم و به جای اینکه با این پدیده مبارک (وجود اقوام و زبان ها و فرهنگ های مختلف در ایران) به مبارزه بپردازیم و به آن به چشم تحدید نگاه کنیم و سعی در انجام کارهای محالی چون یک رنگ کردن جامعه داشته باشیم بهتر است به دنبال یک دل کردن جامعه باشیم و همه از این فرش هزار رنگ لذت ببریم و این را همیشه به یاد داشته باشیم که خداوند وجود زبان های مختلف را نشانه ای از قدرت خود معرفی کرده پس ما توانایی مقابله با آن را نداریم.